Тавре ки ман дар боби 1 гуфта будам, таҳқиқоти иҷтимоие дар ҷараёни гузариш аз суратҳисоби кинематографӣ сурат мегиранд. Дар ин китоб мо дида баромадем, ки чӣ тавр таҳқиқотчиён бо истифода аз имкониятҳои синну солашон бо рафтори худ (ниг. 2) машғуланд, саволҳои саволро диҳед (боби 3), озмоишҳоро (боби 4) иҷро кунед ва ҳамкорӣ кунед (боби 5) дар гузашта гузаштанд. Тадқиқотчиёние, ки аз ин имкониятҳо истифода мебаранд, низ бояд қарорҳои оддии нораво, бобҳои 6-ро муҳофизат кунанд. Дар ин фасли охир ман мехостам, ки се мавзӯъеро, ки тавассути ин бобҳо иҷро мешаванд, ва барои ояндаи тадқиқоти иҷтимоӣ муҳим арзёбӣ кунам.