3.2 Kërkimi kundrejt vëzhgimit

Ne gjithmonë do të duhet të pyesni njerëzit pyetje.

Duke pasur parasysh se gjithnjë e më shumë sjellja jonë është kapur në burime të mëdha të të dhënave, të tilla si të dhëna qeveritare dhe të biznesit, disa njerëz mund të mendojnë se pyetja është diçka e së kaluarës. Por, nuk është kaq e thjeshtë. Ka dy arsye kryesore që mendoj se hulumtuesit do të vazhdojnë t'i bëjnë njerëzit pyetje. Së pari, siç diskutova në kapitullin 2, ekzistojnë probleme reale me saktësinë, plotësinë dhe qasjen e shumë burimeve të mëdha të të dhënave. Së dyti, përveç këtyre arsyeve praktike, ekziston arsyeja më themelore: ekzistojnë disa gjëra që janë shumë të vështira për t'u mësuar nga të dhënat e sjelljes - madje edhe të dhënat e përsosur të sjelljes. Për shembull, disa nga rezultatet më të rëndësishme shoqërore dhe parashikuesit janë shtetet e brendshme , të tilla si emocionet, njohuritë, pritjet dhe opinionet. Shtetet e brendshme ekzistojnë brenda kokat e njerëzve, dhe ndonjëherë mënyra më e mirë për të mësuar rreth shteteve të brendshme është të pyesni.

Kufizimet praktike dhe themelore të burimeve të mëdha të të dhënave dhe mënyra se si mund të kapërcehen me vrojtime, ilustrohen nga hulumtimi i Moira Burke dhe Robert Kraut (2014) mbi fuqinë e miqësive të ndikuara nga ndërveprimi në Facebook. Në atë kohë, Burke ishte duke punuar në Facebook kështu që ajo kishte qasje të plotë në një nga të dhënat më masive dhe të hollësishme të sjelljes njerëzore të krijuar ndonjëherë. Por, edhe kështu, Burke dhe Kraut duhej të përdorin sondazhe për t'iu përgjigjur pyetjes së tyre kërkimore. Rezultati i tyre i interesit - ndjenja subjektive e afërsisë midis të paditurit dhe mikut të saj - është një shtet i brendshëm që ekziston vetëm brenda kokës së të anketuarit. Për më tepër, përveç përdorimit të një sondazhi për të mbledhur rezultatin e tyre të interesit, Burke dhe Kraut gjithashtu duhej të përdorin një studim për të mësuar rreth faktorëve potencialisht konfondues. Në veçanti, ata donin të ndanin ndikimin e komunikimit në Facebook nga komunikimi përmes kanaleve të tjera (p.sh., email, telefon, dhe ballë për ballë). Edhe pse ndërveprimet përmes emailit dhe telefonit regjistrohen automatikisht, këto gjurmë nuk ishin në dispozicion të Burke dhe Kraut kështu që ata duhej t'i mbledhnin ato me një sondazh. Duke kombinuar të dhënat e sondazhit për forcën e miqësisë dhe ndërveprimin jo të Facebook me të dhënat e Facebook-ut, Burke dhe Kraut konkluduan se komunikimi nëpërmjet Facebook-ut në fakt çoi në rritjen e ndjenjave të afërsisë.

Siç ilustron puna e Burke dhe Kraut, burimet e mëdha të të dhënave nuk do të eliminojnë nevojën për t'i bërë njerëzit pyetje. Në të vërtetë, do të nxjerrja mësimin e kundërt nga ky studim: burimet e mëdha të të dhënave mund të rrisin vlerën e pyetjeve, siç do ta tregoja gjatë gjithë këtij kapitulli. Prandaj, mënyra më e mirë për të menduar për marrëdhënien mes pyetjes dhe vëzhgimit është se ato janë plotësime dhe jo zëvendësuese; ata janë si gjalpë badiava dhe pelte. Kur ka më shumë gjalpë badiava, njerëzit duan më shumë pelte; kur ka të dhëna më të mëdha, unë mendoj se njerëzit do të duan më shumë sondazhe.