6.5 ආචාරධර්ම රාමුව දෙකක්

පර්යේෂණ ආචාර ධර්ම ගැන බොහෝ වාද විවාද consequentialism හා deontology අතර මතභේදයන් අවම කර ඇත.

Consequentialism හා deontology: පුද්ගලයින් ගෞරව මේ සදාචාරාත්මක මූලධර්ම හතරක්, ආධාර, අධිකරණ, සහ නීතිය හා මහජන යහපත සඳහා එකිනෙකාට ගරු තමන් විශාල වශයෙන් දෙකකට වැඩි වියුක්ත සදාචාරාත්මක රාමුව පැනනගී. මෙම රාමුව අවබෝධ කර ගැනීම ප්රයෝජනවත් වේ. එමගින් ඔබට පර්යේෂණාත්මක ආචාර ධර්මයේ වඩාත් ප්රධානතම ආතතිය පිලිබඳව හඳුනා ගැනීමට හැකියාව ලබා දෙයි. එනම් සදාචාර සම්පන්න අරමුණු සාක්ෂාත් කර ගැනීම සඳහා සදාචාර විරෝධී මාධ්යයන් භාවිතා කිරීමයි.

ජේම්මි බෙන්තම් සහ ජෝන් ස්ටුවර්ට් මිල්ගේ කාර්යයේ මූලාරම්භය, ලෝකය තුළ යහපත් ප්රාන්තවලට තුඩු දෙන ක්රියාවන් පිළිබඳව අවධානය යොමු කරයි (Sinnott-Armstrong 2014) . අවදානම හා ප්රතිලාභ සමබර කිරීමේ මූලික ඉලක්කය වන වාසිදායක මූලධර්ම ගැඹුරින් මුල්බැස ඇති ආවේගාත්මක චින්තනය තුල මුල් බැස තිබේ. අනෙක් අතට, ඉම්මානුවෙල් කාන්ට්ගේ වැඩ වල මුල් බැස ඇති ඩොන්ක්ටොලොජි, එහි ප්රතිවිපාකවලින් ස්වාධීන වීම (Alexander and Moore 2015) විසින් සදාචාරමය රාජකාරි කෙරෙහි අවධානය යොමු කරයි. පුද්ගලයන් සඳහා ස්වාධීනත්වය පිළිබඳ අවධානය යොමු කරන පුද්ගලයන් සඳහා වූ මූලධර්මය, ඩොන්ටිගෝලීය චින්තනය තුළ ගැඹුරින්ම මුල්බැසගෙන තිබේ. මෙම රාමුව දෙකක් හඳුනාගැනීමට ක්ෂණික හා බොරතෙල් මාර්ගය deontologists කම සහ consequentialists අවසන් පිළිබඳ අවධානය යොමු පිළිබඳ අවධානය යොමු කරන ඇත.

මෙම රාමු දෙක ක්රියාත්මක වන්නේ කෙසේදැයි දැන ගැනීම සඳහා දැනුවත් කැමැත්තක් සලකා බලයි. දෙමුහුන් රාමුව සඳහා දැනුවත් අවසරයක් සඳහා භාවිතා කළ හැකි නමුත් විවිධ හේතු නිසාය. තීන්දු කරන ලද තොරතුරුවලට අනුව තර්කානුකූල තර්කයක් වන්නේ, අවදානම හා අපේක්ෂිත ප්රතිලාභය නිසි ලෙස සමතුලිත නොවන පර්යේෂණවලින් තහනම් කිරීමෙන් වැළකීමයි. වෙනත් වචනවලින් කිවහොත්, අනුමානාත්මක චින්තනයේ, සහභාගී වූවන්ට නරක ප්රතිඵල වැලැක්වීම සඳහා දැනුවත් අවසරයක් ලබා දෙනු ඇත. කෙසේ වෙතත්, දැනගත් එකඟතාවය සඳහා ඩොන්ජල් තර්කය අවධානය යොමු කරනුයේ ඇගේ සහභාගීකරුවන්ගේ ස්වාධිපත්යය ගරු කිරීමට පර්යේෂකයෙකුගේ යුතුකම මත ය. මෙම ප්රවේශයන් සැලකිල්ලට ගත් කල, පිරිසිදු ආඥාපනඥයකු අවදානමක් නැති අවකාශයක් තුළ දැනුවත් තොරතුරක් සඳහා අවශ්යතාවය ඉවත් කර ගැනීමට කැමති වනු ඇත.

ප්රතිවිපාක හා චිත්තවේග යන දෙකම වැදගත් සදාචාරාත්මක වැටහීමක් ලබා දෙයි. ප්රතිවිපාකයක් සඳහා, මෙම අතිශය බරපතල නඩු වලින් එකක් බද්ධ කිරීම ලෙස හැඳින්විය හැක. ඉන්ද්රිය අසමත් වීමෙන් මිය ගිය රෝගීන් පස්දෙනෙකු සහ එක් අයකුගේ පහන පෝෂණය කරන එක් සෞඛ්ය සම්පන්න රෝගියෙකු වන වෛද්යවරයකු සිතන්න. නිශ්චිත කොන්දේසි යටතේ, අන්තිම වෛද්යවරයෙකුට අවසර දෙනු ඇත. එමෙන්ම පවා සෞඛ්ය සම්පන්න රෝගියෙකුගේ ශරීර ලබා ගැනීම සඳහා අවශ්ය වේ. අදහස් නොසලකා හරිමින් අවසානය ගැන මෙම පූර්ණ අවධානය යොමු කර ඇත.

ඒ හා සමානව, ඩොන්ලැන්ඩෝටරියාවද කාලි බෝම්බය ලෙස හැඳින්විය හැකි නඩුවේදී වැනි අවාසනාවන්ත අන්තයකට ද රැගෙන යා හැකිය. මිලියනයක මිනිසුන් ඝාතනය කිරීම සඳහා වෙඩිතැබීමේ කාල බෝම්බයක් ස්ථානයක් දන්නා ත්රස්තවාදියෙකු අල්ලා ගත් පොලිස් නිලධාරියෙකු සිතන්න. බෝම්බකරුවෙකුගේ ස්ථානය හෙළිදරව් කිරීමට ත්රස්තවාදියෙකු ගසා ගැනීම සඳහා ඩැටෝටෝලික් පොලිස් නිලධාරියෙකු බොරුවක් නොකෙරේ. අවසානය නොතකා, මෙම සම්පූර්ණ අවධානය යොමු කිරීම ද දුර්වලය.

ප්රායෝගිකව, බොහෝ සමාජ පර්යේෂකයින් මෙම දෙකේම ආචාර ධාර්මික රාමුවෙහි සංකලනයක් අනුසාරයෙන් පිළිගනු ලැබේ. සදාචාරාත්මක පාසැල්වල මෙම මිශ්ර කිරීම සැලකිල්ලට ගැනීමෙන් බොහෝ ආවේනිකවාදී සහ වඩා දුර්දාන්ත අය අතර සිටීමට නැඹුරු වන බොහෝ සදාචාර විවාදයන් පැහැදිලි කිරීමට හේතු සාධක නොලැබේ. අනුප්රාප්තිකවාදීන් පොදුවේ තර්ක විතර්ක ඉදිරිපත් කරන්නේ තර්ක ඉදිරිපත් නොකරන තර්ජන සාධකයකි. ඒ හා සමානව ඩොනොජන්ට්වාදීන් අදහස් කරන්නේ අවසානය කෙරෙහි අවධානය යොමු කරන ප්රතිවිශ්වවාදීන්ට ඒත්තු ගැන්වීම සඳහා උපක්රමයන් ඉදිරිපත් කිරීමයි. නිෂේධවාදීන් හා දන්ත වෛද්යවරුන් අතර තර්ක රාත්රී දෙකේම නැව් දෙකක් මෙන් සමාන වේ.

මෙම විවාදයන් සඳහා එක් විසඳුමක් සමාජ පර්යේෂකයන් සඳහා අනුකූල, සදාචාරාත්මකව ස්ථාවර හා පහසු හා අනුකම්පා විරහිත යෙදීම්වල සංකලනයක් ඇති කිරීම සඳහා විය යුතුය. අවාසනාවකට, එය සිදු විය නොහැක; දර්ශනවාදීන් දිගු කලක් තිස්සේ මෙම ගැටලු සමඟ පොරබදමින් සිටිති. කෙසේ වෙතත්, පර්යේෂකයන්ට මෙම ආචාර ධර්ම මාදිලි දෙක සහ ඒවායේ ඇඟිලි සලකුණු හතර යොදා ගත හැකි අතර ඒවා ආචාර ධර්ම අභියෝගයන්, වෙළඳාම පැහැදිලි කිරීම සහ පර්යේෂණ සැලසුම් සඳහා වැඩි දියුණු කිරීම් යෝජනා කරනු ඇත.