Często naukowcy są tak skupieni na celach naukowych ich pracy, widzą świat tylko przez ten obiektyw. Ta krótkowzroczność może doprowadzić do złej oceny etycznej. Dlatego też, gdy myślisz o swoim badaniu, spróbuj sobie wyobrazić, w jaki sposób uczestnicy innych odpowiednich zainteresowanych stron, a nawet dziennikarz może reagować do badania. Ta perspektywa podejmowania jest inny niż obrazowania, jak byś się czuł w każdym z tych stanowisk. Raczej stara się wyobrazić sobie, jak ci inni ludzie będą czuć, a procesy, które mogą wywołać empatię (Batson, Early, and Salvarani 1997) . Myślenie poprzez swoją pracę od tych różnych perspektyw może pomóc przewidzieć problemy i przenieść swoją pracę do lepszej równowagi etycznej.
Ponadto, gdy wyobrażając sobie swoją pracę z perspektywy innych, należy spodziewać się, że mogą one skupiać się na żywych najgorszych scenariuszy. Na przykład, w odpowiedzi na emocjonalnej Contagion, niektórzy krytycy koncentrują się na możliwości, że może to być wywołane samobójstwo, niskim prawdopodobieństwie, ale bardzo żywy najgorszy scenariusz. Gdy emocje ludzi są aktywowane i są koncentrując się na najgorszych scenariuszy, mogą całkowicie stracić prawdopodobieństwa tego najgorszego scenariusza zdarzenia (Sunstein 2002) . Fakt, że ludzie mogą reagować emocjonalnie, jednak nie oznacza to, że należy odrzucić je jako nieświadomych, irracjonalne, albo głupi. Wszyscy powinniśmy być na tyle pokorni, by uświadomić sobie, że nikt z nas nie miał doskonały widok etyki.