Często badacze są tak skoncentrowani na naukowych celach swojej pracy, że widzą świat tylko przez tę soczewkę. Ta krótkowzroczność może prowadzić do złej oceny etycznej. Dlatego, gdy myślisz o swoim studium, spróbuj sobie wyobrazić, jak twoi uczestnicy, inni interesariusze, a nawet dziennikarz mogliby zareagować na twoje badanie. Ta perspektywa jest inna niż wyobrażenie sobie , jak czułbyś się na każdej z tych pozycji. Próbuje raczej wyobrazić sobie, jak czują się inni ludzie , proces, który może wywoływać empatię (Batson, Early, and Salvarani 1997) . Myślenie o pracy z tych różnych perspektyw może pomóc przewidzieć problemy i przenieść swoją pracę na lepszą równowagę etyczną.
Co więcej, wyobrażając sobie swoją pracę z perspektywy innych osób, należy oczekiwać, że będą one skupiać się na najgorszych możliwych scenariuszach. Na przykład, w odpowiedzi na emocjonalną kontrapunktię, niektórzy krytycy skupili się na możliwości, że mogło to wywołać samobójstwo, mało prawdopodobny, ale niezwykle żywy scenariusz najgorszego przypadku. Gdy emocje ludzi zostaną aktywowane i skupią się na najgorszych scenariuszach, mogą całkowicie stracić kontrolę nad prawdopodobieństwem wystąpienia tego najgorszego przypadku (Sunstein 2002) . To, że ludzie mogą reagować emocjonalnie, nie oznacza jednak, że powinniście je odrzucić jako niedoinformowane, irracjonalne lub głupie. Wszyscy powinniśmy być wystarczająco pokorni, aby zdać sobie sprawę, że nikt z nas nie ma doskonałego poglądu na etykę.