6.4.1 Szacunek dla Osób
Szacunek dla osób wynosi około traktowanie ludzi jako autonomiczne i uhonorowanie ich życzenia.
Raport Belmonta dowodzi, że zasada szacunku dla osób składa się z dwóch odrębnych części: (1) jednostki powinny być traktowane jako autonomiczne i (2) osoby o zmniejszonej autonomii powinny mieć prawo do dodatkowych zabezpieczeń. Autonomia w przybliżeniu odpowiada pozwalaniu ludziom kontrolować własne życie. Innymi słowy szacunek dla osób sugeruje, że badacze nie powinni robić rzeczy ludziom bez ich zgody. Krytyczne jest to, nawet jeśli badacz uważa, że to, co się dzieje, jest nieszkodliwe, a nawet korzystne. Respect for Persons prowadzi do przekonania, że uczestnicy, a nie badacze, decydują.
W praktyce zasada szacunku dla osób została zinterpretowana w ten sposób, że naukowcy powinni, o ile to możliwe, uzyskać świadomą zgodę uczestników. Podstawową ideą przy świadomej zgodzie jest to, że uczestnicy powinni otrzymać odpowiednie informacje w zrozumiałym formacie, a następnie dobrowolnie zgodzić się na udział. Każde z tych terminów było przedmiotem merytorycznej dodatkowej debaty i stypendium (Manson and O'Neill 2007) , a poświęcę sekcję 6.6.1 na świadomą zgodę.
Zastosowanie zasady szacunku dla osób do trzech przykładów od początku rozdziału pokazuje obszary, które budzą niepokój każdego z nich. W każdym przypadku badacze robili rzeczy uczestnikom - wykorzystali swoje dane (Smaki, Krawaty lub Czas), wykorzystali komputer do wykonania zadania pomiarowego (Encore) lub zapisali je do eksperymentu (Emocjonalna kontuzja) - bez ich zgody lub świadomości . Naruszenie zasady szacunku dla osób nie powoduje automatycznie, że badania te są etycznie niedopuszczalne; Szacunek dla osób jest jedną z czterech zasad. Ale myślenie o szacunku dla osób sugeruje pewne sposoby, w jakie można by poprawić etyczne studia. Na przykład naukowcy mogli uzyskać jakąś formę zgody od uczestników przed rozpoczęciem badania lub po jego zakończeniu; Powrócę do tych opcji, gdy omówię świadomą zgodę w sekcji 6.6.1.
