Enquêtes zijn niet gratis, en dit is een echte beperking.
Tot nu toe heb ik kort de totale enquête fout kader, dat zelf het onderwerp van boek lengte behandelingen beoordeeld (Weisberg 2005; Groves et al. 2009) . Hoewel dit kader is zeer uitgebreid, het zorgt ervoor dat het algemeen onderzoekers weg te laten een belangrijke factor: de kosten. Hoewel de kosten die kunnen worden gemeten door tijd of geld wordt zelden expliciet besproken door academische onderzoekers, het is een echte beperking dat we negeren op eigen risico. In feite is de reden waarom onderzoekers interview monsters van mensen in plaats van hele bevolking is om geld te besparen. Dus kosten is essentieel voor het proces van surveys (Groves 2004) . Een single-minded toewijding aan het minimaliseren van fouten, terwijl het volledig negeren van de kosten is niet altijd in ons belang.
De beperkingen van een obsessie met het verminderen van fouten worden geïllustreerd door de landmark studie van Scott Keeter en collega's (2000) over de effecten van dure acties in het veld met het oog op non-respons in telefonische enquêtes te verminderen. Keeter en collega's liep twee gelijktijdige onderzoeken, de ene met "Standaard" procedures en één met behulp van "strenge" procedures. Hoewel de "strenge" procedures deed produceren een lager tarief van non-respons, schattingen van beide monsters waren in principe hetzelfde. De "strenge" procedures kost ongeveer tweemaal zoveel namen en 8 keer zo lang. Zijn we beter af met 2 redelijke enquêtes of 1 ongerepte enquête? Hoe zit het met 10 redelijke enquêtes of 1 ongerepte enquête? Hoe zit het met 100 redelijk enquêtes of 1 ongerepte enquête? Op een gegeven moment moet kostenvoordelen vaag, niet-specifieke bezorgdheid over de kwaliteit compenseren.
Veel van de mogelijkheden van het digitale tijdperk zijn niet over het maken van schattingen die uiteraard lager fout. Integendeel, deze mogelijkheden zijn over het maken van schattingen goedkoper en sneller, maar misschien met fouten die op dit moment hoger of moeilijker te meten zijn. Omdat veel van de voorbeelden in dit hoofdstuk zal blijken, onderzoekers die op een single-minded obsessie dringen met het minimaliseren van fouten ten koste van de andere dimensies van de kwaliteit gaan missen spannende mogelijkheden. Gezien deze achtergrond over de totale enquête fout kader zullen we nu richten op drie belangrijke gebieden van het derde tijdperk van de survey onderzoek: nieuwe benaderingen van vertegenwoordiging (paragraaf 3.4), nieuwe benaderingen voor meting (paragraaf 3.5), en nieuwe strategieën voor het combineren van enquêtes met digitale sporen (paragraaf 3.6).