Mass samenwerking zal onderzoekers in staat stellen om wetenschappelijke problemen die onmogelijk te lossen vóór waren op te lossen.
Het digitale tijdperk maakt massale samenwerking mogelijk in wetenschappelijk onderzoek. In plaats van gewoon samen te werken met een klein aantal collega's of onderzoeksmedewerkers, zoals in het verleden, kunnen we nu samenwerken met iedereen in de wereld die een internetverbinding heeft. Zoals de voorbeelden in dit hoofdstuk aantonen, hebben deze nieuwe vormen van massale samenwerking reeds echte vooruitgang op belangrijke problemen mogelijk gemaakt. Sommige sceptici twijfelen misschien aan de toepasbaarheid van massale samenwerking voor sociaal onderzoek, maar ik ben optimistisch. Simpel gezegd, er zijn veel mensen in de wereld en als onze talenten en energieën kunnen worden aangewend, kunnen we geweldige dingen samen doen. Met andere woorden, naast het leren van mensen door hun gedrag te observeren (hoofdstuk 2), hen vragen te stellen (hoofdstuk 3) of ze in experimenten in te schrijven (hoofdstuk 4), kunnen we ook van mensen leren door hen tot onderzoeksmedewerkers te maken.
Ten behoeve van sociaal onderzoek denk ik dat het nuttig is om massasamenwerkingsprojecten op te splitsen in drie grove groepen:
Naast het bevorderen van sociaal onderzoek hebben massale samenwerkingsprojecten ook een democratiserend potentieel. Deze projecten verbreden zowel het bereik van mensen die grootschalige projecten kunnen organiseren als het bereik van mensen die daaraan kunnen bijdragen. Net zoals Wikipedia veranderde wat we dachten dat mogelijk was, zullen toekomstige massale samenwerkingsprojecten het denkbare wat mogelijk is in wetenschappelijk onderzoek veranderen.