Бұл кітап кең ауқымды зерттеу жобалары арқылы дамып келеді: мінез-құлық таныту, сұрақ қою, тәжірибе жүргізу және жаппай ынтымақтастық жасау. Бұл тәсілдердің әрқайсысы зерттеушілер мен қатысушылар арасында әртүрлі қатынастарды қажет етеді, әрқайсымыз әртүрлі нәрселерді үйренуге мүмкіндік береді. Яғни, біз адамдарға сұрақ қойсақ, мінез-құлықты сақтау арқылы үйрене алмайтын нәрселерді біле аламыз. Сонымен қатар, эксперименттер жүргізетін болсақ, мінез-құлықты сақтауға және сұрақтар қоюға болмайтын нәрселерді білуге болады. Ақыр соңында, егер біз қатысушылармен бірлесіп жұмыс істесек, оларды қадағалап, оларға сұрақтар қоюды немесе оларды эксперименттерге енгізу арқылы үйрене алмайтын нәрселерді біле аламыз. Бұл төрт тәсіл 50 жыл бұрын қандай да бір нысанда қолданылған және мен олардың 50 жылдан кейін қандай да бір нысанда қолданылатынына сенімдімін. Әрбір көзқарасқа, соның ішінде осы тәсілмен туындайтын этикалық мәселелерге қатысты бір тарауды арнағаннан кейін, мен этика туралы толық тарауды бөліп аламын. Алғы сөзде айтылғандай, мен бөлімдердің негізгі мәтінін мүмкіндігінше таза сақтауға тырысамын және әрбір тарау «Не оқуға болады?» Деген бөліммен аяқталады, ол маңызды библиографиялық мәліметтерді және егжей- материал.
Алдын ала алсақ, 2-тарауда («мінез-құлқын бақылау») зерттеушілердің адамдардың мінез-құлқын қадағалаудың қандай және қалай үйренетінін суреттеймін. Мен, атап айтқанда, компаниялар мен үкіметтер құрған үлкен деректер көздеріне назар аударамын. Кез-келген белгілі бір дерек көзі туралы дерексіз дерек көздерінен дерексіз дерек көздерінің 10 жалпы сипаттамасын және зерттеушілердің осы деректер көздерін зерттеуге қалай қолдануға болатындығын сипаттайтын боламын. Содан кейін үлкен деректер көздерінен табысты түрде үйренуге болатын үш зерттеу стратегиясын суреттеймін.
3-тарауда («Сұрақ қою»), мен үлкен зерттеушілердің бұрыннан келе жатқан үлкен деректерден асып кету арқылы үйренетінін көрсету арқылы басталады. Атап айтқанда, адамдарға сұрақ қою арқылы, зерттеушілер мінез-құлықты сақтау арқылы оңай үйренбейтін нәрселерді біле алады. Цифрлық жастағы мүмкіндіктерді ұйымдастыру үшін, жалпы шолу қателігінің негізін қарап шығамын. Содан кейін, сандық кезеңнің іріктеу мен сұхбаттасуға қалай жаңа тәсілдерді қолданатынын көрсетемін. Ақыр соңында, зерттеу деректерін және үлкен деректер көздерін біріктіруге арналған екі стратегияны сипаттаймын.
4-ші тарауда («Эксперименттерді жүргізу»), мен зерттеушілердің мінез-құлқына қарамай, сауалнама сұрағын қоюдан үйренетінін көрсету арқылы бастай аламын. Атап айтқанда, зерттеуші әлемде нақты түрде араласатын рандомизацияланған бақылаулы эксперименттерді зерттеушілерге себептік қатынастар туралы білуге мүмкіндік беретінін көрсетемін. Бұрын біз жасай алатын түрлермен тәжірибе түрлерін салыстыра аламын. Осыған байланысты мен сандық эксперименттер жүргізудің негізгі стратегиясына қатысатын сауда-саттықты сипаттаймын. Ақыр соңында, мен сандық эксперименттердің күшін қалай пайдалануға болатыны туралы кейбір дизайнерлік кеңестермен аяқтаймын және мен сол күшке келетін жауапкершіліктердің кейбірін сипаттаймын.
5-тарауда (жаппай ынтымақтастықты құру), зерттеушілер әлеуметтік зерттеулерді жүзеге асыру үшін, крипсорсинг және азаматтық ғылым сияқты жаппай ынтымақтастықты қалай жасауға болатындығын көрсетемін. Табысты жаппай ынтымақтастық жобаларын сипаттай отырып және бірнеше маңызды ұйымдастыру қағидаларын ұсынып, сізді екі нәрсеге сендіргім келеді: біріншіден, бұқаралық ынтымақтастық әлеуметтік зерттеуге жұмсалуы мүмкін, ал екіншіден, жаппай ынтымақтастықты пайдаланатын зерттеушілер шеше алады бұрын мүмкін емес көрінген проблемалар.
6-тарауда («Этика»), зерттеушілердің қатысушылардың үстінен жылдам күшейіп, бұл мүмкіндіктер біздің нормаларымыздан, ережелерден және заңдарымыздан тезірек өзгеріп отыратынын дәлелдеймін. Қуатты күшейтудің осы комбинациясы және бұл қуатты пайдалану туралы келісімдердің жоқтығы күрделі жағдайда жақсы зерттеушілерді қалдырады. Бұл мәселені шешу үшін зерттеушілердің принциптерге негізделген тәсілді қолдануын талап етемін. Яғни, зерттеушілер өз зерттеулерін қолданыстағы қағидалар арқылы бағалайды, олар мен қабылдаймын және жалпы этикалық қағидалар арқылы. Мен зерттеушілердің шешімдеріне көмектесетін төрт қағидаларды және екі этикалық шеңберді сипаттаймын. Ақырында, зерттеушілердің болашақта қарсы алатын кейбір этикалық проблемаларды түсіндіремін, және мен реттелмеген этикасы бар аймақта жұмыс істеу үшін практикалық кеңестер ұсынамын.
Ақыр соңында, 7-тарауда («Болашақ»), мен кітап арқылы өтетін тақырыптарды қарап шығып, оларды болашақта маңызды болатын тақырыптар туралы спекуляциялау үшін қолданамын.
Цифрлық жастағы әлеуметтік зерттеулер болашақтағы болашақ мүмкіндіктері бар өткен кезеңдердегі әрекеттерімізді біріктіреді. Осылайша, әлеуметтік зерттеулерді әлеуметтік ғалымдар да, ғалымдар да қалыптастырады. Әрбір топтың өз үлесін қосуы керек, және әрқайсысы үйренуге болатын нәрсе бар.