Mannleg útreikning verkefni taka stórt vandamál, brjóta það í einföld stykki, senda þeim til margra starfsmanna, og þá saman niðurstöðurnar.
Mannleg útreikningsverkefni sameina viðleitni margra sem vinna að einföldum míkrótaskiptum til að leysa vandamál sem eru ómögulega stór fyrir einn mann. Þú gætir haft rannsóknarvandamál sem er hentugur fyrir útreikninga manna ef þú hefur einhvern tíma hugsað: "Ég gæti leyst þetta vandamál ef ég átti þúsund rannsóknaraðstoðarfólk."
The frumgerð dæmi um mannlegt útreikning verkefni er Galaxy Zoo. Í þessu verkefni flokkuðu meira en eitt hundrað þúsund sjálfboðaliðar myndir af u.þ.b. milljón vetrarbrautum með svipaðri nákvæmni og fyrri og verulega minni viðleitni fagfólks stjörnufræðinga. Þessi aukna mælikvarði sem gefin var í samvinnu við massa leiddi til nýjar uppgötvanir um hvernig vetrarbrautir myndast og það varð algerlega nýr tegund vetrarbrautir sem kallast "grænir baunir".
Þótt Galaxy Zoo gæti virst langt frá félagslegum rannsóknum, þá eru í raun margar aðstæður þar sem félagsvísindamenn vilja kóða, flokka eða merkja myndir eða texta. Í sumum tilvikum er hægt að gera þessa greiningu með tölvum, en það eru enn ákveðnar greiningartegundir sem eru erfitt fyrir tölvur en auðvelt fyrir fólk. Það er þetta auðvelt fyrir fólk enn miklar tölvur fyrir tölvur sem við getum farið yfir í mannleg útreikning.
Ekki aðeins er microtask í Galaxy Zoo alveg almennt, en uppbygging verkefnisins er almennt líka. Galaxy dýragarðinn og önnur mannleg útreikningsverkefni, notast venjulega við brot á stefnu (Wickham 2011) og þegar þú hefur skilið þessa stefnu geturðu notað það til að leysa mikið af vandamálum. Í fyrsta lagi er stórt vandamál skipt í fullt af litlum vandamálum. Þá manna verk er beitt á hverja litla vandamál klumpur, óháð öðrum klumpur. Að lokum eru niðurstöður þessarar vinnu sameinuð til að skapa samstöðulausn. Í ljósi þessarar bakgrunnar, þá skulum við sjá hvernig aðferðin sem skiptir máli er að nota er notuð í Galaxy Zoo.