اغلب محققان به اهداف علمی کار خود متمرکز هستند که تنها از طریق آن لنز دنیا را می بینند. این نزدیک بینی می تواند منجر به قضاوت اخلاقی بد شود. بنابراین، هنگامی که شما در مورد مطالعه خود فکر می کنید، سعی کنید تصور کنید که چگونه شرکت کنندگان، سایر سهامداران و حتی یک خبرنگار ممکن است به مطالعه شما واکنش نشان دهند. این دیدگاه متفاوت است از تصویربرداری که شما در هر یک از این موقعیت ها احساس می کنید. در عوض، این سعی دارد تصور کند که چگونه این افراد دیگر احساس می کنند، فرایندی است که احتمالا موجب همدلی می شود (Batson, Early, and Salvarani 1997) . فکر کردن از طریق کار خود را از این دیدگاه های مختلف می تواند به شما کمک کند پیش بینی مشکلات و حرکت کار خود را به تعادل بهتر اخلاقی.
علاوه بر این، هنگامی که کار خود را از منظر دیگران تصور کنید، باید انتظار داشته باشید که به احتمال زیاد در سناریوهای بدترین حالت مورد استفاده قرار گیرند. به عنوان مثال، در پاسخ به مسمومیت های احساسی، برخی از منتقدان بر این نکته تاکید داشتند که ممکن است باعث خودکشی، سناریوی بدتر از حد احتمال، اما بسیار واضح شده باشد. هنگامی که احساسات افراد فعال شده و در سناریوهای بدترین حالت تمرکز می کنند، ممکن است به احتمال زیاد این احتمال بدترین رویداد رخ دهد (Sunstein 2002) . با این حال، واقعیت این است که افراد ممکن است احساسی پاسخ دهند، به این معنی نیست که شما باید آنها را به عنوان ناآگاهانه، غیر منطقی یا احمقانه اخراج کنید. همه ما باید به اندازه کافی فروتن باشیم تا متوجه شویم که هیچ یک از ما دیدگاه کامل اخلاقی نداریم.