6.7.1 IRB به یک طبقه، نه یک سقف است

به نظر می رسد بسیاری از محققان دیدگاه های متضاد از IRB دارند. از یک طرف، آنها این را یک بوروکراسی وحشیانه می دانند. با این حال، در عین حال، آنها نیز این را داور نهایی تصمیمات اخلاقی می دانند. به این معنی است که بسیاری از محققان معتقدند اگر IRB آن را تایید کند، باید آن را خوب بداند. اگر ما محدودیت های بسیار واقعی IRB ها را در حال حاضر وجود داشته باشیم و بسیاری از آنها وجود دارد (Schrag 2010, 2011; Hoonaard 2011; Klitzman 2015; King and Sands 2015; Schneider 2015) سپس ما به عنوان محققان باید مسئولیت های بیشتری را اتخاذ کنیم برای اخلاق تحقیق ما. IRB طبقهی سقف نیست و این ایده دارای دو دلیل اصلی است.

اول، IRB طبقه است به این معنی که اگر شما در یک موسسه که نیاز به بررسی IRB کار می کنند، شما باید از آن قوانین پیروی کنید. این ممکن است به نظر آشکار باشد، اما متوجه شدم که بعضی از مردم می خواهند از IRB اجتناب کنند. در حقیقت، اگر شما در مناطق اخلاقی ناسازگار کار می کنید، IRB می تواند یک متحد قدرتمند باشد. اگر قواعد خود را دنبال کنید، آنها باید پشت سر شما ایستاده باشند، باید تحقیقات خود را انجام دهید (King and Sands 2015) . و اگر شما از قوانین خود پیروی نکنید، می توانید خود را در موقعیت بسیار دشواری بیابید.

دوم، IRB یک سقف نیست یعنی بدست آوردن فرم های شما و پیروی از قوانین کافی نیست. در بسیاری از موارد شما به عنوان محقق، کسی است که بیشتر درباره نحوه رفتار اخلاقی می داند. در نهایت شما محقق هستید و مسئولیت اخلاقی با شماست؛ نام شما بر روی کاغذ است.

یکی از راه های اطمینان از این است که شما IRB را به عنوان یک طبقه و نه یک سقف درمان می کنید، شامل ضمیمه اخلاقی در مقالات شما می باشد. در حقیقت، قبل از شروع تحصیل، می توانید پیشنهادهای اخلاقی خود را پیش نویس کنید تا خودتان را مجبور کنید که در مورد چگونگی کار خود را با همسالان و عموم خود توضیح دهید. اگر در هنگام نوشتن آپاندیس اخلاقی خود ناراحت باشید، مطالعه شما ممکن است تعادل اخلاقی مناسب را تحمل نکند. علاوه بر کمک به شما برای تشخیص کار خود، انتشار ضوابط اخلاقی شما به جامعه پژوهشی در مورد مسائل اخلاقی کمک خواهد کرد و هنجارهای مناسب را براساس نمونه هایی از تحقیقات تجربی حقیقی ایجاد خواهد کرد. جدول 6.3 مقالات پژوهشی تجربی را ارائه می دهد که من فکر می کنم بحث های خوبی در مورد اخلاق تحقیق داشته باشیم. من با هر ادعایی که توسط نویسندگان در این بحث ها مطرح می شود موافق نیستم، اما اینها نمونه هایی از محققانی هستند که با صداقت در تعریف Carter (1996) : در هر مورد، (1) محققان تصمیم می گیرند که چه فکر می کنند درست باشد و آنچه اشتباه است (2) آنها بر اساس آنچه تصمیم گرفته اند عمل می کنند، حتی در هزینه شخصی؛ و (3) آنها به طور عمومی نشان می دهند که بر اساس تجزیه و تحلیل اخلاقی خود از وضعیت عمل می کنند.