6.2.3 دوباره به نواز دعوت

محققان، رایانه های مردم را به طور مخفیانه از وب سایت هایی که به طور بالقوه توسط دولت های سرکوبگر مسدود شده بودند، دیدند.

در مارس 2014، سام ورنت و نیک Feamster Encore، یک سیستم برای اندازه گیری زمان واقعی و جهانی اینترنت سانسور را راه اندازی کردند. برای انجام این کار، محققانی که در گرجستان بودند، صاحب وب سایت را تشویق کردند که این کد کوچک را به فایلهای منبع صفحات وب خود نصب کنند:

 <iframe  src= "//encore.noise.gatech.edu/task.html"  width= "0"  height= "0"  style= "display: none" ></iframe> 

اگر شما اتفاق می افتد به بازدید از یک صفحه وب با این قطعه کد در آن، مرورگر شما سعی خواهد کرد که با یک وب سایت که محققان برای بررسی سانسور احتمالی نظارت (به عنوان مثال، وب سایت یک حزب سیاسی ممنوع)، تماس بگیرید. سپس، مرورگر وب خود را به محققان در مورد اینکه آیا توانست با وبسایت بالقوه مسدود شده تماس بگیرد، گزارش می دهد (شکل 6.2). علاوه بر این، تمام این موارد نامرئی خواهد ماند مگر اینکه فایل منبع HTML صفحه وب را بررسی کنید. درخواست های صفحه شخص ثالث نامرئی در وب (Narayanan and Zevenbergen 2015) کاملا رایج هستند اما به ندرت تلاش های صریح برای اندازه گیری سانسور را شامل می شوند.

شکل 6.2: طرح طرح تحقیقاتی Encore (Burnett and Feamster 2015) . وب سایت مبدأ یک قطعه کد کوچکی در آن تعبیه شده است (مرحله 1). رایانه شما صفحه وب را ایجاد می کند که باعث انجام کار اندازه گیری می شود (مرحله 2). کامپیوتر شما تلاش می کند تا به یک هدف اندازه گیری دست یابد که می تواند یک وب سایت یک گروه سیاسی ممنوع (مرحله 3) باشد. سانسور، مانند یک دولت، ممکن است پس از دسترسی شما به هدف اندازه گیری (مرحله 4) را مسدود کند. در نهایت، رایانه شما نتایج این درخواست را به محققین گزارش می کند (که در شکل نشان داده نشده است). با مجوز Burnett and Feamster (2015) ، شکل 1.

این رویکرد برای اندازه گیری سانسور برخی ویژگی های فنی بسیار جذاب دارد. اگر تعداد کافی از وب سایت ها شامل این کد ساده ساده باشد، Encore می تواند یک معیار سنجش در زمان واقعی در وب سایت هایی که سانسور شده اند ارائه دهد. قبل از راه اندازی این پروژه، محققان با IRB خود، با تصمیم خود برای بررسی این پروژه موافقت کردند، زیرا این موضوع تحت عنوان "تحقیقات انسانی" تحت قوانین مشترک (مجموعه مقرراتی که اغلب تحقیقات فدرال در ایالات متحده را اداره می کند؛ برای اطلاعات بیشتر، پیوست تاریخی را در پایان این فصل ببینید).

با این حال، بنت زوئنبرگن پس از آنکه Encore راه اندازی شد، پس از آن یک دانشجوی کارشناسی ارشد، با محققان تماس گرفت تا سوالات در مورد اخلاق پروژه مطرح شود. به ویژه، Zevenbergen نگران بود که مردم در برخی کشورها ممکن است در معرض خطر قرار بگیرند اگر کامپیوترشان سعی در بازدید از برخی وبسایتهای حساس داشته باشد، و این افراد موافقت نکردند تا در این مطالعه شرکت کنند. بر اساس این مکالمات، تیم Encore این پروژه را تغییر داد تا تلاش کند سانسور تنها فیس بوک، توییتر و یوتیوب را اندازه گیری کند، زیرا تلاش های شخص ثالث برای دسترسی به این سایت ها در مرور وب معمولی (Narayanan and Zevenbergen 2015) رایج هستند.

پس از جمع آوری داده ها با استفاده از این طراحی اصلاح شده، یک مقاله توصیف روش و برخی نتایج به SIGCOMM، کنفرانس علمی کامپیوتر معتبر ارائه شد. کمیته برنامه از سهم فنی این مقاله قدردانی کرد اما ابراز نگرانی درباره عدم رضایت آگاهانه شرکت کنندگان شد. در نهایت، کمیته برنامه تصمیم به انتشار مقاله، اما با یک بیانیه امضاء بیان نگرانی های اخلاقی (Burnett and Feamster 2015) . چنین بیانیۀ امضائی قبلا در SIGCOMM مورد استفاده قرار نگرفته است و این مورد منجر به بحث بیشتر در میان دانشمندان کامپیوتر در مورد ماهیت اخلاق در تحقیقات خود (Narayanan and Zevenbergen 2015; B. Jones and Feamster 2015) .