احترام به فرد است در مورد درمان مردم به عنوان مستقل و به افتخار خواسته های خود را.
گزارش Belmont استدلال می کند که اصل احترام به افراد شامل دو بخش متمایز است: (1) افراد باید به عنوان مستقل رفتار شوند و (2) افراد با استقلال کاهش یافته باید به حمایت های اضافی برخوردار باشند. خودمختاری تقریبا به مردم اجازه می دهد که زندگی خود را کنترل کنند. به عبارت دیگر، احترام به اشخاص نشان می دهد که محققان نباید بدون رضایت خود به امور مردم انجام دهند. از نظر انتقادی، حتی اگر محقق فکر کند چیزی که اتفاق می افتد، بی ضرر و یا حتی سودمند است. احترام به افراد منجر به این ایده می شود که شرکت کنندگان - نه محققان - تصمیم می گیرند.
در عمل، اصل احترام به افراد به این معنی است که محققان باید، در صورت امکان، رضایت آگاهانه از شرکت کنندگان دریافت کنند. ایده اصلی با رضایت آگاهانه این است که شرکت کنندگان باید با اطلاعات مربوطه در فرمت قابل فهم ارائه شوند و پس از آن باید به طور داوطلبانه شرکت کنند. هر یک از این اصطلاحات موضوع خود موضوع بحث و تحقیق و بحث و تفسیری مهمی است (Manson and O'Neill 2007) ، و من بخش 6.6.1 را به رضایت آگاهانه اختصاص خواهم داد.
اعمال اصل احترام به اشخاص به سه مثال از ابتدای فصل برجسته مناطق مورد توجه هر یک از آنها است. در هر مورد، محققان چیزهایی را برای شرکت کنندگان انجام دادند که با استفاده از داده هایشان (سلیقه ها، روابط، یا زمان) از رایانه خود برای انجام یک کار اندازه گیری (Encore) استفاده کردند یا آنها را در یک آزمایش (پاتولوژیک احساسی) ثبت نام کردند- بدون رضایت یا آگاهی . تخلف از اصل احترام به اشخاص، این مطالعات را به صورت خودکار از نظر اخلاقی غیرقانونی نمی سازد؛ احترام به افراد یکی از چهار اصل است. اما تفکر در مورد احترام به افراد، برخی از راه هایی را ارائه می دهد که در آن می توان مطالعات اخلاقی را بهبود بخشید. برای مثال، محققان می توانند قبل از شروع مطالعه یا پس از آن، برخی از رضایت از شرکت کنندگان را بدست آورند؛ من وقتی این رضایت آگاهانه را در بخش 6.6.1 ارائه می دهم، به این گزینه ها بازخواهم گشت.