6.3 دیجیتال متفاوت است

پژوهش های اجتماعی در عصر دیجیتال دارای ویژگی های مختلف و در نتیجه پرسش های اخلاقی متفاوتی.

در عصر انحصاری، اغلب تحقیقات اجتماعی مقیاس نسبتا محدودی داشتند و در یک مجموعه قوانین منطقی روشن عمل می کردند. تحقیقات اجتماعی در عصر دیجیتال متفاوت است. محققان اغلب در همکاری با شرکت ها و دولت ها قدرت بیشتری نسبت به شرکت کنندگان نسبت به گذشته دارند و قوانین مربوط به نحوه استفاده از این قدرت هنوز معلوم نیست. با قدرت، به معنای توانایی انجام دادن امور به افراد بدون رضایت و یا حتی آگاهی آنهاست. انواع چیزهایی که محققان می توانند به مردم انجام دهند عبارتند از رعایت رفتار آنها و ثبت آنها در آزمایشات. همانطور که قدرت محققان برای مشاهده و تحریک افزایش می یابد، افزایش وضوح معنی داری در مورد چگونگی استفاده از این قدرت وجود ندارد. در واقع، محققان باید تصمیم بگیرند که چگونه قدرت خود را بر اساس قوانین، قوانین و هنجارهای متناقض و همپوشانی انجام دهند. این ترکیبی از توانایی های قدرتمند و دستورالعمل های مبهم باعث ایجاد شرایط دشوار می شود.

یک مجموعه از قدرت هایی که محققان در حال حاضر دارند، توانایی رفتار مردم بدون رضایت و آگاهی آنهاست. البته، محققان می توانند این کار را در گذشته انجام دهند، اما در عصر دیجیتال، مقیاس کاملا متفاوت است، واقعیتی که توسط بسیاری از طرفداران منابع داده بزرگ اعلام شده است. به طور خاص، اگر ما از مقیاس یک دانش آموز یا استاد فردی حرکت کنیم و به جای آن مقیاس یک شرکت یا موسسات دولتی را که پژوهشگران به طور فزاینده همکاری می کنند، بررسی کنیم، مسائل اخلاقی بالقوه پیچیده می شوند. یک استعاره که من فکر می کنم به مردم کمک می کند تا ایده ی نظارت جمعی را تصور کنند، پان پکتیکون است . در اصل توسط جرمی بنتام به عنوان یک معماری برای زندانها، پانپتیکون یک ساختمان دایره ای با سلول هایی است که در اطراف برج مراقبت مرکزی ساخته شده اند (شکل 6.3). هر کسی که این برج مراقبت را اشغال می کند، می تواند رفتار همه مردم در اتاق را بدون دیدن خود ببیند. بنابراین فردی که در برج مراقبت دیده می شود، ناظر چشمگیر است (Foucault 1995) . به برخی از طرفداران حفظ حریم خصوصی، عصر دیجیتال ما را به یک زندان نازکتر تبدیل کرده است که شرکت های فن آوری و دولت ها به طور مداوم تماشا می کنند و رفتار ما را رد می کنند.

شکل 6.3: طراحی برای زندان پان پکتیکون، اولین بار توسط جرمی بنتام پیشنهاد شد. در مرکز، ناظر وجود دارد که می تواند رفتار همه را مشاهده کند، اما قابل مشاهده نیست. طراحی توسط ویللی راوی، 1791 (منبع: ویکیپدیا ).

برای تحقق این استعاره کمی بیشتر، زمانی که بسیاری از محققان اجتماعی در مورد عصر دیجیتال فکر می کنند، خود را در داخل برج مراقبت می بینند، رفتار را مشاهده می کنند و یک پایگاه داده اصلی ایجاد می کنند که می تواند مورد استفاده همه نوع تحقیق هیجان انگیز و مهم قرار گیرد. اما اکنون، به جای تصور خود در برج watcht، خود را در یکی از سلول ها تصور کنید. پایگاه داده اصلی به نظر می رسد مانند آنچه پل اوم (2010) پایگاه داده خرابکاری نامیده است، که می تواند به شیوه های غیر اخلاقی مورد استفاده قرار گیرد.

برخی از خوانندگان این کتاب به اندازه کافی خوش شانس هستند تا در کشورهایی زندگی کنند که در آنها اعتماد به ناآگاهان ناشناخته خود را برای استفاده از داده های خود را مسئولانه و برای محافظت از آن از دشمنان. خوانندگان دیگر خیلی خوش شانس نیستند، و من مطمئن هستم که مسائل مطرح شده توسط نظارت جمعی برای آنها بسیار واضح است. اما من اعتقاد دارم که حتی برای خوانندگان خوش شانس هنوز یک نگرانی مهم مطرح شده توسط نظارت جمعی وجود دارد: استفاده غیرمنتظره ثانویه . به عبارت دیگر، یک پایگاه داده برای یک هدف، یعنی هدف قرار دادن تبلیغات، ممکن است یک روز برای یک هدف کاملا متفاوت استفاده شود. یک نمونه وحشتناک از استفاده غیرمنتظره ثانویه در طول جنگ جهانی دوم اتفاق افتاد، زمانی که داده های سرشماری دولت برای تسهیل نسل کشی که علیه یهودیان، رم و دیگران انجام می شد، استفاده می شد (Seltzer and Anderson 2008) . آمارگیرانی که در طول زمان صلح آمیز داده های خود را جمع آوری کردند، تقریبا قطعا اهداف خوبی داشتند و بسیاری از شهروندان به آنها اعتماد داشتند تا از این داده ها استفاده کنند. اما زمانی که جهان تغییر کرد - زمانی که نازی ها به قدرت رسیدند، این داده ها یک استفاده ثانوی داشت که هرگز پیش بینی نشده بود. به سادگی، یک بار یک پایگاه داده اصلی وجود دارد، سخت است پیش بیاید که چه کسی ممکن است به آن دسترسی پیدا کند و از آن استفاده کند. در واقع، ویلیام سلرتز و مارگو آندرسون (2008) 18 مورد را ثبت کرده اند که در آن سیستم های اطلاعاتی جمعیت درگیر یا به طور بالقوه درگیر نقض حقوق بشر بوده اند (جدول 6.1). علاوه بر این، به گفته سلرتز و اندرسون، این فهرست تقریبا به طور قابل توجهی کم اهمیت است زیرا بیشتر موارد سوء استفاده در مخفی رخ می دهد.

محققان عادی اجتماعی بسیار بسیار دور از هرچیزی مانند شرکت در نقض حقوق بشر از طریق استفاده ثانوی هستند. با این حال، من تصمیم گرفتم در مورد آن بحث کنم، زیرا فکر می کنم این کار شما را در درک اینکه چگونه برخی افراد ممکن است به کار شما واکنش نشان دهند کمک خواهد کرد. به عنوان مثال، بیایید به طرح سلیقه ها، روابط، و زمان برگردیم. محققان با ترکیب یکپارچه اطلاعات جامع و گرانشی از فیس بوک با داده های کامل و گرانقیمت از دانشگاه هاروارد، دیدگاه شگفت آوری غنی از زندگی اجتماعی و فرهنگی دانش آموزان ایجاد کردند (Lewis et al. 2008) . به بسیاری از محققان اجتماعی، این به نظر می رسد مانند پایگاه داده اصلی، که می تواند به خوبی مورد استفاده قرار گیرد. اما به بعضی دیگر، به نظر می رسد که آغاز پایگاه داده خرابکاری است که می تواند بی فایده باشد. در واقع، احتمالا کمی از هر دو است.

علاوه بر نظارت جمعی، محققان، مجددا با همکاری شرکت ها و دولت ها، می توانند به طور فزاینده ای در زندگی مردم دخالت کنند تا آزمایشات کنترل شده تصادفی انجام شود. به عنوان مثال، در مسمومیت های عاطفی، محققان 700000 نفر را در آزمایش بدون رضایت و آگاهی خود ثبت کردند. همانطور که در فصل 4 توضیح داده شد، این نوع از مشارکت مخفی شرکت کنندگان در آزمایش ها غیرممکن است و نیازی به همکاری شرکت های بزرگ نیست. در واقع در فصل 4 من به شما آموختم که چگونه این کار را انجام دهید.

در مواجهه با این افزایش قدرت، محققان قوانین، قوانین و هنجارهای متناقض و همپوشانی دارند . یکی از دلایل این ناسازگاری این است که توانایی عصر دیجیتال سریعتر از قوانین، قوانین و هنجارها تغییر می کند. به عنوان مثال، قانون مشترک (مجموعه ای از قوانین حاکم بر تحقیقات بیشتر در مورد بودجه های دولتی در ایالات متحده) از سال 1981 بسیار تغییر نکرده است. منبع دوم ناسازگاری این است که هنجارها درمورد مفاهیم انتزاعی مانند حفظ حریم خصوصی هنوز توسط محققان به طور جدی مورد بحث قرار گرفته اند ، سیاستگذاران و فعالان. اگر متخصصان این حوزه ها نمی توانند به یک توافق واحد دست یابند، ما نباید انتظار داشته باشیم که پژوهشگران تجربی یا شرکت کنندگان این کار را انجام دهند. منبع سوم و نهایی ناسازگاری این است که تحقیقات پیرامون سابق به طور فزاینده ای در سایر زمینه ها مخلوط شده است، که منجر به هماهنگ سازی هنجارها و قوانین می شود. به عنوان مثال، Emotional Contagion همکاری بین یک دانشمند داده در فیس بوک و یک استاد و دانشجوی کارشناسی در کرنل بود. در آن زمان، در فیس بوک رایج بود تا آزمایش های بزرگی را بدون نظارت شخص ثالث انجام دهد، تا زمانی که آزمایش ها با شرایط سرویس فیس بوک انجام شود. در کورنل، هنجارها و قوانین کاملا متفاوت هستند؛ تقریبا تمام آزمایشات باید توسط IRB Cornell بررسی شود. بنابراین، کدام مجموعه قوانین بایستی تحت کنترل مسائل عاطفی - فیس بوک یا کورنل باشد؟ هنگامی که قوانین، قوانین و هنجارهای متناقض و همپوشانی وجود دارد، حتی محققان به اصطلاح معقول ممکن است مشکلی در انجام کارهای درست داشته باشند. در حقیقت، به دلیل ناسازگاری، ممکن است حتی یک مورد درست وجود نداشته باشد.

به طور کلی، این دو ویژگی افزایش قدرت و عدم توافق در مورد چگونگی استفاده از این قدرت - به این معنی است که محققانی که در عصر دیجیتال کار می کنند، چالش های اخلاقی را در آینده قابل پیش بینی می کنند. خوشبختانه، هنگامی که با این چالش ها روبرو میشویم، لازم نیست که از ابتدا شروع کنیم. در عوض، محققان می توانند عقلانیت را از اصول و چارچوب های اخلاقی که قبلا توسعه یافته اند، مباحث های دو بخش بعدی.