Lau printzipio hori ikertzaile ziurgabetasuna etiko begira gidatu ahal izango dira: Errespetua pertsonak, Ongintzaren, Justizia eta Zuzenbide eta interes publikoa errespetatzea.
Etorkizuneko ikertzaileek diharduten erronka etikoak iraganean baino zertxobait ezberdinak dira. Hala ere, ikertzaileek erronka horiek aurre egin ahal izango dituzte pentsamendu etiko lehenagoan oinarrituta. Batez ere, uste dut bi txostenetan adierazitako printzipioak: Belmont txostena (Belmont Report 1979) eta Menlo txostena (Dittrich, Kenneally, and others 2011) ikertzaileei aurre egiten dieten erronka etikoengatik arrazoitzen laguntzen dutela. Kapitulu honetako eranskin historikoan xehetasun gehiago deskribatzen dudan bezala, txosten horiek txosten horien arabera izan ziren urte askotan zehar egindako eztabaidak izan ziren aditu askoren panelak, hainbat interesdunek parte hartzeko aukera ugari izan baitzituzten.
Lehenik eta behin, 1974an, ikerketa-ikertzaileen akats etikoei erantzun zitzaien, Tuskegee Syphilis Study ezaguna denez, ia 400.000 afroamerikar gizonek ikertzaileengan aktiboki aritu ziren eta tratamendu segurua eta eraginkorra sarbidea ukatu zuten ia 40 urtez (ikusi eranskin historikoa) AEBetako Kongresuak nazio batzorde bat sortu zuen giza gaien inguruko ikerketarako jarraibide etikoak egiteko. Belmont Kongresu Jauregian lau urteko bilera egin ondoren, taldeak Belmont txostena sortu zuen, dokumentu lerdena baina indartsua. Belmont txostena arau komunaren oinarri intelektuala da, gizakiek egindako ikerketen araudia, IRBek betearazi duten ardura duten arauak (Porter and Koski 2008) .
Orduan, 2010ean, informatika-segurtasuneko ikertzaileen hutsegite etikoen aurrean eta Belmont-eko ikerketarako ideiak analisi digitalean aplikatzeko zailtasunak dituztenei erantzuna emateko, AEBetako Gobernuak, zehazki Homeland Security Department-ek, zinta urdina sortu zuen informazioaren eta komunikazioaren teknologien (IKT) ikerketaren inguruko esparru etiko gidari bat egitea. Ahalegin horren emaitza menlo txostena izan zen (Dittrich, Kenneally, and others 2011) .
Elkarrekin, Belmont txostena eta Menlo txostena lau ikertzaileen deliberazio etikoak gidatu ditzaketen lau printzipio eskaintzen ditu: Pertsonekiko errespetua , onura , justizia eta zuzenbide publikoa eta interes publikoa errespetatzea . Praktikan lau printzipio horiek aplikatzea ez da beti erraza, eta orekatzeko zailtasuna eska daiteke. Printzipioak, ordea, komisioak argitzen laguntzen du, ikerketaren diseinurako hobekuntzak iradokitzen ditu eta ikertzaileei beren arrazoibidea azaltzea ahalbidetzen die besteei eta publikoei.