Ο σεβασμός των προσώπων είναι για τη θεραπεία τους ανθρώπους ως αυτόνομη και τιμώντας τις επιθυμίες τους.
Η έκθεση Belmont υποστηρίζει ότι η αρχή του Σεβασμού των Ανθρώπων αποτελείται από δύο διαφορετικά μέρη: (1) τα άτομα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως αυτόνομα και (2) άτομα με μειωμένη αυτονομία θα πρέπει να δικαιούνται πρόσθετες προστασίες. Η αυτονομία αντιστοιχεί περίπου στο να αφήνουμε τους ανθρώπους να ελέγχουν τη ζωή τους. Με άλλα λόγια, ο Σεβασμός για Άτομα υποδηλώνει ότι οι ερευνητές δεν πρέπει να κάνουν πράγματα στους ανθρώπους χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Κρίσιμα, αυτό ισχύει ακόμη και αν ο ερευνητής πιστεύει ότι το πράγμα που συμβαίνει είναι ακίνδυνο ή και ευεργετικό. Ο σεβασμός των Ατόμων οδηγεί στην ιδέα ότι οι συμμετέχοντες - όχι οι ερευνητές - παίρνουν να αποφασίσουν.
Στην πράξη, η αρχή του Σεβασμού των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ερμηνεύεται ότι σημαίνει ότι οι ερευνητές θα πρέπει, ει δυνατόν, να λαμβάνουν συγκατάθεση από τους συμμετέχοντες. Η βασική ιδέα με την ενημερωμένη συγκατάθεση είναι ότι οι συμμετέχοντες θα πρέπει να παρουσιάσουν σχετικές πληροφορίες σε κατανοητό μορφότυπο και στη συνέχεια να συμφωνήσουν εθελοντικά να συμμετάσχουν. Κάθε ένας από τους όρους αυτούς έχει ήδη αποτελέσει αντικείμενο σημαντικών συμπληρωματικών συζητήσεων και υποτροφιών (Manson and O'Neill 2007) και θα αφιερώσω την παράγραφο 6.6.1 σε συναινετική συγκατάθεση.
Η εφαρμογή της αρχής του Σεβασμού των Ανθρώπων στα τρία παραδείγματα από την αρχή του κεφαλαίου υπογραμμίζει τομείς ενδιαφέροντος με καθένα από αυτά. Σε κάθε περίπτωση, οι ερευνητές έκαναν τα πράγματα στους συμμετέχοντες - χρησιμοποίησαν τα δεδομένα τους (Γεύσεις, Δεσμοί ή Χρόνος), χρησιμοποίησαν τον υπολογιστή τους για να εκτελέσουν μια μέτρηση μέτρησης (Encore) ή τους κατέγραψαν σε ένα πείραμα (Συναισθηματική Καταπόνηση) . Η παραβίαση της αρχής του Σεβασμού των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν καθιστά αυτομάτως αυτές τις σπουδές ηθικά απαράδεκτες. Ο σεβασμός των προσώπων είναι μια από τις τέσσερις αρχές. Αλλά η σκέψη για το σεβασμό των προσώπων προτείνει ορισμένους τρόπους με τους οποίους οι σπουδές θα μπορούσαν να βελτιωθούν ηθικά. Για παράδειγμα, οι ερευνητές θα μπορούσαν να έχουν λάβει κάποια μορφή συγκατάθεσης από τους συμμετέχοντες πριν από την έναρξη της μελέτης ή μετά την ολοκλήρωσή της. Θα επανέλθω σε αυτές τις επιλογές όταν συζητώ την συναινετική συναίνεση στην ενότητα 6.6.1.