ፍትሕ አደጋዎች እና ምርምር ጥቅሞች በእኩል መጠን መሆኑን የማረጋገጥ ጉዳይ ነው.
የቤልንተን ሪፖርቱ የፍትህ መርህ የምርምር እና ሸክም ስርጭት ላይ ያተኩራል. ያም ማለት በማኅበረሰቡ ውስጥ ያለ አንድ ቡድን ምርምር ዋጋን ቢጥልም ሌላ ቡድን ደግሞ ጥቅሞቹን የሚያገኝበት መሆን የለበትም. ለምሳሌ, በ 19 ኛውና በ 20 ኛው ክፍለ ዘመን በሕክምናው መስክ ምርምር ለማድረግ የሚያገለግሉት ሸክሞች በአብዛኛው በአደገኛ ላይ የተንጠለጠሉ ሲሆን የተሻለ የሕክምና እንክብካቤ ጥቅሞችም ለሀብታሞች ይንከራተቱ ነበር.
በተግባር ግን, የፍትህ መርህ መጀመሪያ ላይ የተተረጎመው ደካማ ህብረተሰብ ከ ተመራማሪዎቹ መጠበቅ አለበት. በሌላ አነጋገር ተመራማሪዎች ኃይል በሌላቸው ላይ እንዲይዙ አይፈቀድላቸውም. ባለፉት ጊዜያት በርካታ የስነ-ልቦናዊ ጥናቶች (ስነ ምግባር የጎደላቸው) ጥናቶች እጅግ በጣም የተዳከሙ እና ዝቅተኛ ገቢ ያላቸው ዜጐችን ጨምሮ በጣም ተጋላጭ የሆኑ ተሳታፊዎችን (Jones 1993) ; እስረኞች (Spitz 2005) ; ተቋማዊ አዕምሮ ያላቸው የአእምሮ (Robinson and Unruh 2008) ልጆች (Robinson and Unruh 2008) ; እና አሮጌ እና ደካማ የሆስፒታል ታካሚዎች (Arras 2008) .
ይሁን እንጂ በ 1990 አካባቢ ስለፍትህ ያላቸው አመለካከት (Mastroianni and Kahn 2001) ጥበቃ ለማግኘት (Mastroianni and Kahn 2001) ጀምረዋል. ለምሳሌ ያህል, ተሟጋቾቹ በህፃናት, በሴቶች እና በጎሳ ጥቃቅን ተፅእኖዎች ውስጥ በተካተቱ ክረቶች ውስጥ እንዲካተቱ አስፈላጊ ነው ብለው ይከራከራሉ ስለዚህም እነዚህ ቡድኖች ከእነዚህ ሙከራዎች ያገኙትን ጥቅም ተጠቃሚ እንዲሆኑ ያስችላቸዋል (Epstein 2009) .
ስለጥበቃ እና ተደራሽነት ጥያቄዎች ካላቸው በተጨማሪ የፍትህ መርህ በተደጋጋሚ ለተተረጉሙ ተሳታፊዎች ተገቢውን ካሳ ጥያቄን ለማነሳሳት ብዙውን ጊዜ (Dickert and Grady 2008) ስነ-ምግባር (Dickert and Grady 2008) ጥያቄዎችን ያነሳል.
የፍትህ መርህን ሶስት ምሳሌዎቻችንን ተግባራዊ ማድረግ ሌላ አማራጭ ነው. በትምህርቱ ውስጥ ተሳታፊዎች በገንዘብ አልከፈሉም. እንደገናም ስለ የፍትህ መርሃግብር በጣም ውስብስብ ጥያቄዎችን ያነሳል. የ Beneficence መርሆዎች አፋኝ በሆኑ መንግስታት ውስጥ የሚገኙ ተሳታፊዎች ከአንዳንድ ሀሳቦች ሊወገዱ ቢችሉም የፍትህ መርህ እነዚህ ሰዎች በሲንሰንስ ሳንሱር ቁጥጥር ውስጥ እንዲሳተፉ በመፍቀድ እና በነፃነት እንዲጠቀሙበት በመቃወም ይከራከራል. አንድ የተማሪዎች ቡድን የምርመራውን ሸክም የተሸከመ እና ማህበረሰቡን በጥቅሉ የሚጠቅም በመሆኑ ምክንያት የግብይት, የጥርስና የጊዜ ጉዳይም ጥያቄዎችን ያነሳል. በመጨረሻም, በስሜት መቆጣጠሪያው ውስጥ የምርመራውን ሸክም የተሸከሙት ተሳታፊዎች ከውጤቶቹ (ለምሳሌ, የፌስቡክ ተጠቃሚዎች) ተጠቃሚ ሊሆኑ ከሚችሉ የህዝብ ናሙና ናሙናዎች ናቸው. በዚህ መልኩ, ስሜታዊ መቆጣጠሪያ ንድፍ ከፍትህ መርህ ጋር በጥሩ ሁኔታ የተቀናጀ ነበር.